Citroenbomen bloeien, cactussen smelten,
de hemelbrand zingt met volle overgave.
Nooit wordt hier meer goud gespind van
gras. Het is stof gedoemd tot nadenken,
achterblijvend saharazand dat verstuivertje
speelt met ons verstand. Hoe alles altijd
maar doorgaat, tot de roodgloeiende
avondrand een einde maakt aan alledaagse
schemerdingen. Het schemert ja, in hoofd
en ziel. Tijd om de wereld uit te wringen.
Beste redacteur, ik zag dat u gedichten van mijn dochter Jana Arns publiceerde. Ook ik ben dichter. Mijn debuutbundel kwam in 2018 uit bij uitgeverij P en vorig jaar was er een duobundel
Samen met mijn dochter Jana Arns: In welke vrouw ik leef. Hebt u interesse om een paar gedichten van mij te publiceren? ik stuur er graag een paar door.Met vriendelijke groet! Astrid Arns
LikeLike