Het is altijd de zee MUGzine 12

Voor je ligt de zee. Het kind dat je was,
het mollig lijfje opgetild, je vader met zijn
voeten in de nazomerzee. Je ogen reiken
verder dan de horizon. Wat weet je van
verlangens in de golven. De tijd die vloeide
is een foto in de verte, een vergeelde
voetnoot bij het heden. Elk jaar wanneer
je terugkomt aan een andere kust, de
meeuwen hoort, de zilte smaak van tranen,
je armen vol met woorden