Je treft ze niet vaak in de bossen aan, maar hier in ondoordringbaar struikgewas staan vredespopulieren. En dan besluit zo’n onbuigzaam stammetje in het midden om door te groeien. Het loof aan de zijkanten hangt er lamgeslagen bij, de bladstelen angstig samengedrukt. Kurkwratten zijn niet te verbergen. Bij het geringste zuchtje van de zingende wind besluiten de bladeren al te klapperen. De ratelpopulier heeft geen missie, geen brand- of zaagwaarde. Vandaag wordt hij geveld om ruimte te maken voor een ander hart.
MUGzines 
3 gedachten over “Ondoordringbaar wild: MUGzine 18”