We rijgen de dagen aaneen tot een bundel zouteloze sliertjes waar de slingers van de pluktijd hadden moeten hangen. Eruit met die energie! Wij willen poëzie! Poëzie waar de sappen ons van in de mond lopen, waar onze poriën hemelwijd van opengaan. Een overrijpe uitspattende omarming van het leven waar ons muggenbloed sneller van gaat stromen. Of toch op z’n minst een beetje jeuk.