Gestrand aan de rand van een nazomerdroom

Sluit je ogen lieve nazomerdromer, sla geen acht op verdwaalde badgasten, de dofheid van de herfst al in hun ogen. Ik ben de druppel die sijpelt over je blote rug, het zeildoek waardoorheen je tuurt naar de randen van een losgeslagen wereld. In dit houten huis dat lijkt te huilen, heilig toevluchtsoord van gestrande dromen.

@Marianne

MUGzine 24 met bijdragen van Hans Franse, Gijs ter Haar, Merlijne Marell, Steven van de Putte en Sofie Verdoodt. Wil je graag een exemplaar per post? Vraag ernaar via mugazines@yahoo.com.