Gedenk te overstromen: MUGzine 16

Hoor jij dan niet de zee, de zee die zichzelf herhaalt en luid loeiend het strand overstroomt? Die ene nacht per jaar als het schuim groen oplicht en de vissen lijken te zweven. Hoe je, overgeleverd aan de grillen van Poseidon, opnieuw onsterfelijk wordt onder de zoute aanraking van het zand en het water die nooit volledig in elkaar opgaan.

Gepubliceerd door MUGzine

mini-poëziemagazines

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: